بررسی نقش محیط کالبدی معماری بر درمان اختلال اوتیسم در کودکان 4 تا 10 سال در شهر ارومیه

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر مؤلفه‌های محیط کالبدی معماری بر درمان اختلال اوتیسم در کودکان 4 تا 10 سال انجام گرفته است. با اعمال طرح نیمه آزمایشی از میان مراجعه‌کنندگان به مرکز بهزیستی استان آذربایجان غربی در شهر ارومیه، 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه 12 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدا از هر گروه توسط پرسشنامه کانرز، فرم والدین، پیش‌آزمون گرفته شد و پس از اعمال تغییراتی در محیط کالبدی منزل و فضای آموزشی کودکان گروه آزمایش و انجام توصیه‌هایی در این راستا توسط والدین و مربی کودک، حدود 6 هفته بعد، از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس توسط نرم افزار spss18 تحلیل شد، یافته‌های تحقیق نشان داد که استفاده از نور طبیعی، داشتن ارتباط بصری و شنیداری با فضای بیرون از خانه و داشتن دید به طبیعت از طریق پنجره اتاق کودک، اثر مثبت استفاده از طیف رنگ‌های صورتی و بنفش، اختصاص فضای کافی برای پرداختن به فعالیت فیزیکی، ترغیب کودک به انجام فعالیت و تکالیف درسی خود در فضای طبیعی و باز و نیز پرداختن به بازی‌های هدفمند در محیط طبیعی و سبز خارج از منزل، وجود گیاهان و بوته‌های کوچک در داخل حیاط ساختمان و امکان ارتباط کودک با آنان می‌تواند باعث کاهش معنی‌دار شدت علایم ads می‌شود. با توجه به تفاوت معنی دار این گروه‌های آزمایش و  کنترل می‌توان اذعان داشت طراحی صحیح مسکن و فصاهای آموزشی و اهمیت دادن به کیفیت فضاها، ممکن است به کاهش نشانه‌های اختلال اوتیسم کودکان کمک کرد